yolculuk vakti geldiğinde

[lastmohica]

yolculuk vakti geldiğinde
gitmen gerektiğini düşün
sessizce topla herşeyi
gözyaşların saldırıya geçtiğinde ansızın
ve göğsünde bir ağrı hissettiğinde
sessizliği dinle
sana ne söylediğini dinle
kaleler düştüğünde bir bir
zamanın vurgunuyla
durmak yakışmaz bir yolcuya
gitmek vakti geldiğinde
yollar davetkar olur
en yakın sırdaş gibi
çağırır seni
güven ve dinle
dinlemeyi bilmek gibi
gitmeyi de bilmek gerek
sessizlik bir yoldaş gibi
dikildiğinde başına
sessizce topla kendini
gözyaşları yakışmaz bir yolcuya
dünya sandığın kadar büyük değil
ve hiç bir düşünce aşılmaz değildir
ama yollar sandığından
daha uzundur
sağlam durmak gerek
korkmadan kucak açabilmek
bilinmeze
o bilinmez ki
içinde ne mucizelerle gelir
kimbilir
bil ki
kimse vazgeçilmez değildir
bazen
kendinden bile vazgeçmek zorunda kaldığında
ve düşmez sandığın kalelerin düştüğünde
yapman gereken
yeniden yola düşebilmektir
yeni fetihler ve yeni aşklar için.