TAŞLARI ATTIN YAKALANMADIN
Taşları attın yakalanmadın.
Sevinir,gururlanır,övünürsün..
Ne yapsan huzura kavuşmadın.
Başın bacak aranda dövünürsün.
Suçun yüreğinde seninle gider.
Önünde şüpheler, arkanda korku.
Suçunun azabı çekince diner.
Değer mi hiç taş atmaya oysa bu..?
Bu suçtan yok mu hapis yatan çocuk-
Gonca olmadan solar,çürürsün..
‘Potansiyel suçlusun’ yatan Çocuk
En yakın göze böyle görünürsün.
Herkeste bulunur hırsta, nefiste.
Doğruyu, güzeli, hakkını iste.
Övülen övülmüş, nasıl hadiste
Kimlere özenir, model görürsün.
Bu devlet, bu millet hayrına muhtaç
Bir şekilde batağa batan çocuk
İnsan her zaman nasihate aç----
Vatan için can verdi; ATAN, çocuk.
Saplanıp kalma dizi kültürüne.
Uymaz o kültürler senin türüne
Sahip çık bu güne, yarınla, düne
Hakka inanmanın, güzel önüsün
Gündemi taşlarla meşgul etmeyin
Gerçeğin yüzüne taşı tül etmeyin.
Yarınlarınızı meçhul etmeyin
Zamanı geçerde çok üzülürsün
ORHAN AFACAN
Kaç eşin boynu bükük, annenin bağrı yanık
Kaç evde huzur yok, kapı, pencere kapanık.
Kaç masum suçsuz yere yıllardan beri sanık
Vicdanını dinlede gerçeği söyle Tanık.
Duvarlar defter olup tahliye hesaplanır
Her saniye bağrıma hançer gibi saplanır.
Bütün ümitlerimiz ifadende toplanır
Vicdanını dinlede gerçeği söyle TANIK.
Ölümü getirmiyor dualarla, dilekler.
Yalana mağlup oldu bükülmeyen bilekler
Eşim, dostum beni kötü biri bilecekler
Vicdanını dinlede gerçeği söyle TANIK.
Her gecen gün toplumdan bir parça kopuyorum
Neden suç işlemedim diye kahroluyorum.
Biran benim yerime kendini koy-diyorum
Vicdanını dinlede gerçeği söyle TANIK.
ORHAN AFACAN
